środa, 30 stycznia 2013

Czas na herbatkę...

Skończony kubeczek z herbatką. Zgłaszam szybciutko na wyzwanie herbaciane do Szuflady!

Kwiatuszki i listki wyszyłam samodzielne na wzorze materiału. Prototyp, bo uszko jakieś jeszcze jest nie moje i wymaga dopracowania :-)







Kończę szybciutko i idę do moich Panów dwóch, bo się domagają :-).

wtorek, 29 stycznia 2013

Sposób na brzegi jaśków

Tak sobie myślałam jak tu uszyć jaśki, żeby nie było konieczności obrzucania brzegów, czego szczerze mówiąc nie znoszę robić ogólnie, a moja maszyna jeszcze bardziej się do tego przyczynia. Przypomniałam sobie o metodzie, którą nauczył mnie PraDziadziuś do zabezpieczania przed strzępieniem brzegów szyfonowych bluzek, które swego czasu szyłam namiętnie.

To moja pierwsza instrukcja i nie wiem jak to wyjdzie, bo w tłumaczeniu jestem raczej marna.
Przepraszam, ale również zdjęcia nie są najlepszej jakości.

Zaczynamy:
Należy dociąc materiał pod wymiar, zależny od rozmiaru gotowej poduszki plus około 1,5cm na szwy boczne. Podszyć krótsze końce, które mają otworem na wkład poduszkowy.

Tak przygotowany materiał ułożyć prawą stroną na wierzch tak, aby otrzymać wymiar gotowej poduszki i zakładkę w środku. Spiąć szpilkami i przeszyć po obu stronach szwem biegnącym troszkę bliżej brzegu (reguluje się to, jeżeli dobrze pamiętam, tarczą długości ściegu, u mnie to wygląda tak jak na zdjęciu poniżej, po przesunięciu tarczy igła powinna przesunąć się w prawą stronę).


Najlepiej delikatnie przyciąć rogi  poszewki po skosie, aby nie wyszły nam później po wywróceniu z szwu  na prawą stronę tak jak na zdjęciu poniżej.



Następnie dokładnie wywrócić poszewkę na lewą stronę , i przeszyć brzegi przesuwając igłę w lewą stronę, troszkę dalej od brzegu.




Tak przeszyta poduszka jest gotowa do użytku ;-) Muszę napisać, że w moim przypadku rogi są zaokrąglone, ponieważ doszywałam zakładkę jako osobny kawałek w ten sam sposób i wtedy  brzegi zakładki chowają się w szwy boczne i tak zwijają, ale nie wpływa to na jakość poszewki. Uff, Jasiula mi siedzi na kolanie i wykończona jestem pisaniem tego posta, bo wierci się niemożliwie. Mam nadzieje, że zrozumiale dosyć napisałam, wybaczcie proszę, jeżeli nie.







niedziela, 27 stycznia 2013

U Jasiulowej będzie jaśkowo



Wędrując po blogach natrafiłam na cudowną akcję "Uszyj jaśka"!

Oto prototypowy plakat akcji. Przyłączam się z entuzjazmem niesamowitym!


Plakat super ekstra fantastyczny, taka sama naklejka, do zobaczenia TU na profilu akcji na fb.
Już zaczynam szyć moje jaśki!

sobota, 26 stycznia 2013

Drożdżowiec zasypywany

No, tak, późno jest to fakt. Ja sobie siedzę i nawet nie wiem do końca jaki tytuł nadać temu postowi.

Jasiula śpi. Spokojnie dziś lula mimo, że pragnące wyjrzeć na świat górne jedynki wykańczają Jego i nas.

Tata poszedł świętować z Tatą Lenkowym i innymi osobnikami płci męskiej narodziny Małej.

Aha, o nowym przepisie miałam napisać.
Babcia nie lubi ciasta wyrabiać (nie rozumiem jej czasem kompletnie) więc przepis wycyganiła od koleżanki z pracy i wczoraj zrobiła ciasto drożdżowe bez wyrabiania. Jedną z motywacji było to, że biedna kobieta dysponująca poniższym przepisem powiedziała, ze to jest najlepsze ciasto drożdżowe jakie jadła.  Babcia w duchu stwierdziła, że chce się dowiedzieć co ludzie mają na myśli określając ciasto jako najlepsze. Niemożliwe jest przecież, że może być coś lepszego od ciasta drożdżowego PraBabci!

Ciasto jest super łatwe do wykonania. Nie trzeba martwić się o zaczyn z drożdży ani o wyrabianie ciasta.
Wyrosło całkiem ładnie w misce jak i w piekarniku. Zrumienione, równiutkie, nie usiadło nawet pod dość dużą ilością kruszonki. W smaku trochę mało słodkie dla nas. Lepiej smakuje po wystygnięciu, choć ciepłe jest w porządku. Zachęcam osoby, nie mające ParBabci, która piecze cuda ciasta oraz tych mających problemy z wyrabianiem ciasta lub z drożdżami (do których ja się zaliczam, dlatego na stałe zagościły u nas drożdże w proszku).

Szukałam, szukałam, szukałam i Babcia musiała gdzieś go schować. Oczywiście pewnie w jakieś genialne miejsce, ale akurat nie wybrała szuflady z przepisami w kuchennym stole. Znalazła pewnie jakieś lepsze miejsce.

Kończę  teraz. Pójdę niedługo spać, pewnie jutro wstanę prawą nogą i będzie lepiej.
Pozdrawiam.

Nowy dzień i uzupełnianie przepisu. Babcia wsadziła przepis w swój zeszyt z przepisami, który trzyma w szafce z rachunkami. Doprawdy, nie wiem gdzie tu logika.

Szybki drożdżowiec
  • rozkruszona kostka drożdży
  • 3/4 szkl cukru
  • cukier wanilinowy
  • 3/4 szkl oleju
  • 1 szkl zimnego mleka
  • 4 roztrzepane jajka
  • 4 szkl mąki

Składniki wsypywać do miski według kolejności podanej powyżej.
Przykryć ściereczką i odstawić do wyrośnięcia.

Po dwóch godzinach składniki zmiksować mikserem. Nie wyrabiać.

Dodać szklankę maki i wymieszać drewnianą łyżką. Wylać na dużą blachę i posypać kruszonką albo owocami. Piec 45minut w 180 stopniach.

Prawda, że szybki i mało problemowy! Pozdrawiam serdecznie.



czwartek, 24 stycznia 2013

Śniadaniowo!

No tak, w sumie Tata już długi czas spędza z nami poranki i sniadania, ale jakoś zwykle jest coś do zrobienia i nie mieliśmy zbyt dużo okazji do wspólnego robienia śniadań. Zwykle albo jedlismy jakieś kanapki lub jogurty, albo Tata wędrował do sklepu po świeże pieczywo i bułeczki.
Dziś, po ciężkiej pracy  w mroźną noc, Tata wstał niedawno i zażyczył sobie naleśniki. Miał na myśli takie zwykłe, cieniutkie na dużej patelni smażone. Jasiulowa mama jednak, zamarzyła o pancakes. Kiedyś, dawno temu, znaleźliśmy jakiś przepis w jakimś kalendarzu. Naleśniki w sumie całkiem dobre wychodziły, z tym, że nie zawsze rosły, nie zawsze się upiekły. Poza tym, dosyć długi czas, jak na śniadanie, zajmowało przygotowywanie ciasta. A dziś, cudownym zrządzeniem losu, Internecik był włączony, więc wpadłam jak szalona na stronę Moje wypieki!
Znalazłam ją kilka lat temu, jeszcze na studiach, a przepisy z niej robiły w akademiku furorę :-D. No tak, ale nie ma co się dziwić wygłodzonym studentom, wszystko zjedzą :-P
Pisząc tego oto posta, zajadam się, cieplutkim, puszystym pancakes'em (chyba taka forma jest poprawna?), który rośnie na patelni jak szalony. Przygotowanie ciasta? Łatwizna!


Składniki na około 12 pancakes:
  • 2 duże jajka
  • 1 szklanka mleka
  • 3 łyżki oleju
  • 1,5 szklanki mąki pszennej (lub troszkę mniej, zależy od mąki)
  • 1/3 szklanki cukru
  • 1 łyżka proszku do pieczenia
  • 3 łyżki kakao
  • pół łyżeczki soli
  • pół szklanki chipsów czekoladowych lub posiekanej czekolady (jaką lubicie)
Wszystkie składniki poza kawałkami czekolady zmiksować, na końcu wrzucić czekoladę, wymieszać.
Smażyć na minimalnej ilości oleju, z obu stron, odwracając na drugą stronę, gdy zobaczymy pęcherzyki powietrza na placku.

Od siebie dodam, że na przyszłość wrzucę więcej cukru, myślę, że około dwie trzecie szklanki :-). Olej na patelnie wlałam tylko za pierwszym razem, potem spokojnie smażyły się na suchej patelni. Wyszło około 15stu okrąglutkich naleśników. Smażymy na najmniejszym ogniu!!!

Zdjęcia niestety nie wrzucę, bo prawie wszystko zostało już pochłonięte :-)

niedziela, 20 stycznia 2013

Lenkowicze...

Oznajmiam wszem i wobec, że w nocy grubo po północy narodzili się Lenkowicze!

Cudo nowe na świecie się pojawiło i jesteśmy wszyscy bardzo, bardzo, ale to bardzo szczęśliwi.  Pozdrawiamy serdecznie z Jasiulą i Tatą świeżo upieczonych rodziców i ich małe prywatne szczęście! Już nie możemy się doczekać oficjalnego przywitania. Całujemy najmocniej i najcieplej!

A za kilka miesięcy... w okolicach maja... kolejny mały cud będziemy witać...

PS. Wystąpiła mała pomyłka  -  następny cud  pojawi się w czerwcu ;-)


piątek, 18 stycznia 2013

Truskawy trochę inne...

 Moje pierwsze truskawki na początku ich istnienia zderzyły się z ostrą krytyka Babci :
"Jak to może być żeby truskawki szyć różowe!?"
Po mojej ostrej obronie truskaw i walce z szypułkami obroniłam owoce prezentując je już wyposażone w zielone listki więc Babcia nie miała wyjścia, przyznała rację i stwierdziła, że prezentują się całkiem ładnie ;-).Ech Babciu, Babciu...



 


Truskaw jest sześć, każda wyszła troszkę inna. Różne są też szypułki ponieważ haft został wykonany ręcznie. Użyte materiały to adamaszek (kocham tą nazwę!!!) w przepięknym jaśniutkim kolorze różowym z wytłoczonymi kwiatuszkami, motylkami, kropeczkami... Listki uszyte są z dwóch warstw soczystego zielonego polaru, a każda truskawka ma ogonek z pętelki wstażeczkowej co by można było gdzieś ją zawiesić. Truskawy na szerokość i wysokość mieszczą się na dłoni, damskiej dłoni ;-). Myślę że będą zapakowane w delikatne woreczki po trzy sztuki.

Następny post będzie o igielnikach. Nie wiem dokładnie kiedy, bo praBabcia w szpitalu, ale myślę, że przez weekend znajdę troszkę czasu. Gdzieś ostatnio usłyszałam, że w niedziele nie powinno się szyć, ale kiedy ja mam znaleźć czas jak nie w niedziele...

Pozdrawiam serdecznie pierwszą obserwatorkę!!!

PS. Ze względu na fakt iż zapisałam się na candy scrapkowe wrzucę może jeszcze dziś kilka zdjęć z moich papierowych cudów.


wtorek, 15 stycznia 2013

Ufff, chyba zdążyłam!

Dziś tylko kilka słów o Aniele Wielkoskrzydłym. Jakoś tak ma około 45cm, dużą spódnicę, bluzeczkę z koronkowym kołnierzykiem i ogromne adamaszkowe skrzydła. Jest to mój drugi Anioł, którego uszyłam i jestem z niego niesamowicie dumna i zadowolona.

Pierwsze zdjęcie jest wykonane z lampą błyskową, a pozostałe bez.






Ze skrzydeł jestem szczególnie dumna. Opracowałam system wiązania bo przeszkadzało mi, że są doszywane. Być może ktoś kiedyś już to wymyślił, ale ja nic o tym nie wiem :-).


Zgłaszam na wyzwanie aniołowe w Szufladzie! Zdążyłam, nie ma jeszcze północy!

Poduchy

Moje pierwsze minkowo-koronkowe poduchy. Mięciutkie i urocze, idealnie pasujące do pokoju małej księżniczki i dlatego jedna z nich,"jamniczkowa"-ta z ostatniego zdjęcia,  powędruje do małej Kai- mojej bratanicy.
Każda z poduch jest jedyna w swoim rodzaju: każda ma inny wymiar i wkłady uszyte przeze mnie w rożnych kolorach. Jedna strona każdej poduchy to minky, a druga to bawełna w drobne kwiatuszki.


 




Moje pierwsze poduchy zgłaszam na otwieranie Szuflady w styczniu.
Cudownie, że moje pierwsze zgłoszenie jest koronkowe! Uwielbiam!

Jasiula walczy z Tatą, albo Tata z Jasiulą, a ja może skoczę na pięterko coś zmajstrować ;-).
Pozdrawiam serdecznie!!!




sobota, 5 stycznia 2013

Ponownie mięciutkooooo...

Nie mam kompletnie odwagi.
Uświadomiłam to sobie po ostatniej rozmowie spacerowej z Antonowiczową.

Nie mam odwagi realizować swoich pomysłów i uwierzyć we własne umiejętności.
Smutne ale prawdziwe niestety.

Jedynie kopniaki serwowane przez bliskie osoby mobilizują mnie do urzeczywistniania moich marzeń. takie właśnie pogaduchy z Antonowiczową uwolniły i uformowały pomysł gdzieś tam kiełkujący z tyłu głowy.
Wróciłam do domku, nakreśliłam, wycięłam i zmontowałam cudo cudeńko!

Piękny, mięciutki dodatek do naszych wózkowych spacerów. Umilać będzie na pewno mojemu maluchowi jazdę spacerówką i uciszać czasem zbyt głośne i domagające się uwagi dzieciątko.

Zakochałam się w niej od pierwszego spojrzenia, a myślę, że nie tylko ja /Antonowiczowa widziała i stwierdziła, ze musi koniecznie dokupić pałąk do swojego Baby Jogger'a :-)/.

Przedstawiam śliczną, mieciutką i sprawiającą mnóstwo frajdy osłonkę na pałąk!

Niby nic, kawałek szmatki i kilka tasiemek, ale jednak, po założeniu puszystości, Jasiulowa Sola od razu wygląda przyjemniej i przede wszystkim jest wyjątkowa, a nie taka sobie zwykła Sola :-)





Na razie uszyłam osłonkę dla Soli, a już za chwile będzie także do Mylo, ale mam nadzieję, że spodoba się też innym właścicielom wózków, tym dużym i tym małym.

Pozdrawiam serdecznie i wracam do montowania następnych osłonek!!!